දැරිය තරුණිය සහ ගැහැණිය

ළමයින් යනු දෙමවුපියන්ගේ රැකවරණය, ආරක්ෂාව,ආදරය අතැතිව පවුල හෙවත් කුටුම්භය තුළ අධ්‍යාපනය ලබමින් දෙමාපියන්ගේ ඇස් මායිමේ ජීවත්වන්නන්ය.තම අවශ්‍යතා වුවමනා තනිව සපුරා ගත නොහැකි ඒ සඳහා දෙමාපියන්ගේ ආධාරකයන් මත තම ජීවිතය ගොඩනගා ගන්නා කාලය ළමා කාලය ලෙස සරලව හැඳින්විය හැකිය.ළදැරිය, දැරිවිය,තරුණයා තරුණිය ලෙස ලොකු මහත් වනුයේද පුංචිවුන්ය.අප රට තුළ අවුරුදු 18 ට අඩු දරුවන් ළමයින් ලෙස හඳුන්වයි.

ඔවුන්ගේ මුලික කාර්ය වනුයේ අධ්‍යාපනය හැදෑරීමයි.තම දක්ෂතාවන් හඳුනාගෙන ඉදිරියට යාම අවශ්‍යතාවය වේ.තම මවගේ ඇකයේ උණුසුම ලබමින්,නොඅඩුව තාත්තාගේ ආදරය ආරක්ෂාව ලබමින් තම නිවස තුළ තම උත්සහා කරනුයේ තම ජීවිතය ගොඩනගා ගැනීමටය.එසේ ජීවත්වන තරුණයාට වඩා අද තරුණිය නැතහොත් කන්තාවට  තම පවුල තුල මෙන්ම සමාජයද සුරක්ෂිතද යන්න ප්‍රශ්නයකි.විටෙක තම පියාගේම ලිංගික ආශාවන් සපුරන්නියක් බවට වයස් සීමාවකින් තොරව එනම් මෙලොව එළිය දැක දින ගණනක් වුවද නැතහොත් මාස ගණනක් සැපිරු දරුවන්ද පාසල් අධ්‍යාපනයේ පසුවන වැඩිවියට පත් වු දියණියන්ද  අද වනවිට තම ලෙයින් ජාතක කළ පියාගේම ලිංගික ආශාවන් ඉටුකර ගැනීම සඳහා තම පියා විසින්ම තම දරුවන් අපයෝජනය කරනු ලබයි.

තම පියාගේම ලිංගික අඩත්තේට්ටම්වලට යටවී තම අනාගතය සඳහා නියමිත එක් මිණුම් දණ්ඩක් වන පතිවත යන කන්තාවට විවාහය ඉදිරියේ ඇති තම පුරුෂයාට තම පවිත්‍රතාව වෙනුවට තමන් තම පියාගේම,සහෝදරයෙකුගේම,නැතහොත් පුරුෂයෙකුගේම ගැහැනියක වීමට  සිදුවන අවස්ථා කොපමණක් අද සමාජය තුළ සිදුවනවා ඇත්ද?

ඉමක් නැති තමන්ගේ ආශාවන් තෘප්ත කර ගනුයේ කිසිත් නොදත්,තම කට පුරා තාත්තායයි කියන උප්පැන්නෙට පමණක් තාත්තා වු තාත්තලාම තම කායික අවශ්‍යතාවන් සම්පූර්ණ කර ගනුයේ එම අහිංසකයන්ගෙනි.ඒ තරමට අද මිනිසා තිරිසන් වීද යන්න මහත් ගැටලුවකි.ඔව් ඇත්තටම මිනිසා තිරිසන් වී ඇත.ඔවුන්ගේ සිත් වල උතුරනුයේ රාගය නම් වු ගිනි ජාලාවයි.ශරීරය පවා ලිංගික ක්‍රියාවලියකටවත් සූදානම් නැති නැතහොත් තම ශරීරයවත් තව කෙකුගේ අශාවන් තෘප්ත කර ගැනීමට හැඟීමක්වත් පහල නොවන පුංචි වුන් ශාරීරික වශයෙන් පිරිපුන් පුද්ගලයන්ගේ ශරීරයට යටව තැලී පොඩිවී යනුයේ තමන්ට වූයේ කුමක්ද?මෙය කුමක්ද?වත් නොදනිමිනි.

විටෙක මරණය පවා වැළඳ ගැනීමට ඇයට සිදුවේ නැතහොත් ජීවත්ව  සිටියත් මරණයට වඩා අන්ත කටුක ජීවිතයක් ගත කිරිමට සිදුවේ.ඔවුන් මහා පොළවට පස් වනුයේ තමාට සිදු වු අසාධාරණයට සාධාරණය ඉටුවේද යන ප්‍රශ්නාර්ථය සමාජය ඉදිරියේ තබමිනි.නිහඬ නිසංසල දේහය දකින සමාජය අනුකම්පා කරයි.මාධ්‍ය ඒ සඳහා පුළුල් ඉඩක් ලබාදේ.නොයෙක් කතා නොයෙක් පත්තර පිටුවල ලොකු අකුරෙන් වාර්තා පලවේ.

ඒත් නීතිය ද මන්දගාමීය.පෝරකය බලා සිටියද පෝරකයට ගෙන යාමට වැරදිකරු කවුරුද යන්නද සොයා ගැනීමට තරම්වත් අද වනවිට නීතිය වල් වැදී ඇත.මා හට ඇති ප්‍රශ්නය නම් පිරිමියා තුළ ඇති අසීමාන්තික වූ හැඟීම් පිනවා ගැනීමට පිපෙන්නට වෙර දරන කෙදිනක හෝ ලොව ජය ගැනීමට සිටින දරුවන්ගෙන් තම අසික්කිත ආශාවන් සන්තර්පණය කර ගනුයේ මන්ද යන්නය.තමත් ගැහැනියකගේ එනම් මවකගේ කුසයෙන්ම ඉපද නුඹගේ අම්මාම නුඹවද ඒ කරුණාවෙන්,සෙනෙහසකින් ආදරයකින් හදා වඩා ගෙන පිරිමි දරුවෙකු ලෙස ලොවට බිහි කරනවා මෙන්ම ඒ අම්මාද තම අම්මා මෙන්ම තම දුව මෙලොවට බිහිකරනුයේ නුඹගේ මව මෙන්ම ආදරය කරුණාව සෙනෙහස පරිදිය නුඹද එවනි මවකගෙන් එනම් කාන්තාවකගේම කුසයෙන්ම ඉපද එවැනි කන්තාවක් කෙලෙසා දමනුයේ තමා මෙලොව බිහිකළ අම්මාටද නිගා දෙමිනි.අද දරුවන් මේ සඳහා අවශ්‍ය නැත. ඒ සඳහා වෙනම ගණිකාවන් ඇත.අවශ්‍ය වනුයේ මුදල් පමණි.ඇයිද බැරි තම ආශාවන් පාලනය කර ගත නොහැකි පිරිමියාට එවැනි කෙනෙකුගෙන් තමන්ගේ ලිංගික අවශ්‍යතාව සපුරා ගැනීමට හැකියාව තිබීයදීත් පුංචි දරුවන් තම අසික්කිත කාමුකයන් සපුරා ගැනීමට ආධාරකයන් කර ගනුයේ මන්ද?

අද වත්මන් සමාජය තුළ සමස්ත ස්ත්‍රියට හිමි ස්ථානය කොතනද යන්න ප්‍රශ්නයකි.හැම මොහොතනම ඇයගේ සුරක්ෂාව අඩමානය.ගැහැනියක වී ඉපදීමද ඉපද ජීවත් වීමද අද වනවිට එක්තරා අභියෝගයකි.එනකම් තම ආරාක්ෂාව අද වනවිට කාන්තාවට වුවද තමාව ආරක්ෂා කර ගැනීමේ හැකියාව බොහෝවිට අහිමි වෙමින් යන බව දක්නට ලැබේ.පිරිමියා ශක්තිමත්ය.කාන්තාව දුර්වලය යනුවෙන් විටෙක ප්‍රකාශ කරනු ඇත.එසේ නොවිය යුතුය.පිරිමියාගේ කාය ශක්තියට ගැහැනිය යට විය යුතුද නැත ගැහැණිය දුර්වල විය යුතු ද නැත.පිරිමින්ට එසේ සිටීමට ඉඩ දිය යුතුද නැත.කාන්තාව පිරිමියා ඉදිරියේ අසරණවනවානම් එසේ අසරණ කරනුයේ පිරිමියෙකු නොව තිරිසනෙකුය.පිරිමියාගේ කාය ශක්තිය පෞරුෂය ඉදිරියේ ගැහැනිය ඔහුගේ කාමුක ආශාවන්ගේ ගොදුරක් වනුයේ ඔහුගේ හැඟීම් සතෙකුට සමාන වු විටය.කෙදිනකවත් සතෙකුගෙන් බේරීමට නොහැක සතා වුවද පන්න පන්න දෂ්ට කරනු ඇත.අද වනවිට වත්මන් සමාජයේ පිරිමියාද එසේ වී ඇත.

තම පවුල තුළද ආරාක්ෂාව අහිමි ස්ත්‍රිය අද නීතිය නමැති සාධාරණත්වය ඉටු විය යුතු ස්ථානයේ පවා ඇයට සාධාරණයක් ආරක්ෂාවක් හිමිද යන්න ප්‍රශ්නයකි.නීතිය ඉදිරියේ නිතිය සුරකින්නන්ගේද අවශ්‍යතාවන් සැපිරීමට කන්තාවට සිදු වී ඇත.ඇත්තටම එයද සාධාරණය.නැත. නීතිය ඉදිරියේ පවා නීතිය ඇඳුම ඇඳගත් පුද්ගලයාගේ නීතියට පමණක් පොදු වු කඩදාසි අණ පනත්වලට පමණක් සීමා වු කාන්තාවන් සුරකිමු යන ස්ථානයේ පවා ඇය අද වනවිට හිංසනයට ලක් වනු ඇත.

අපචාරය,දූෂණය,ලිංගික අතවර,මරණය යන මේ සියල්ලම ඉපදෙන විටම කන්තාවට පොදු වු ධර්මතාවයක් බවට පත්ව ඇත.කන්තාවට සමාජය තුළ ඇයටද පිරිමියාට මෙන්ම ජීවත් වීමේ අයිතිය,නිදහස තහවුරු කල යුතුය.ඇයටද මේ ලොව ඇයට සමාජය,පවුල තුළ තිබිය යුතු ආරක්ෂාව ඇති කර යුතුය.එමෙන්ම කන්තාවට හිංසා කරයි නම් එවැනි පුද්ගලයෙකුට නීතිය ඉදිරියේ දිය යුතු උපරිම දඬුවම දිය යුතුය.පිරිමියාට මෙන්ම සමානුපාතික නිදහසක් කන්තාවටද හිමි විය යුතුය.ඇය ආරක්ෂා කිරිම සෑම පිරිමියෙකුගේම වගකීමක් විය යුතුය.එසේ වනුයේ නම් අද කාන්තාව මේ මුළු ලොව තුළම සුරක්ෂාවනු ඇත.

 ලිව්වේ - සෙහානි